Kudo ne boten e qyteteruar, njerzimi ecen me te njejtin hap me kohen, pra pershtatet. Mentaliteti (i pergjithshem) i ketij njerezimi ushqehet me cdo informacion te mundshem per ndryshim qe te ece karshi evulimit te ekzistences, shkences e sociologjise.
Por e gjithe kjo eshte bere e mundur gradualisht dhe me hapa te vegjel, por te sakte.
Ajo qe me duket shqetesuese eshte se, ne Shqiperi mentaliteti yne eshte nje paradoks dhe shume kntradiktues.
Mesa kuptoj une, ne mentalitetin tone kemi nje boshllek masiv, pasi ne jemi varur mes dy boteve mendore, ajo e brezave te vjeter (para 1990) dhe kjo e brezave te rinj (mbas 1990) ku njeri sjeton pa tjetrin. Dhe midis tyre : ASGJE! (pra ska nje mentalitet te mesem, apo te perbere nga te dy, qofte dhe te evuloje)
PSH: Ne nuk jemi i vetmi vend qe ka vuajtur historikisht ne europe nga Komunizmi.
Marr komunizmin si periudha e civilizuar e shqiperise.
Por po te shikosh, shume vende Ish-Komuniste te Europes, kane dale mes shume perpjekjeve nga mentaliteti "BLLOKUES" komunist. Kane perparuar, dhe jetojne pothuajse ne te njejten harmoni metalitetesh ne Europen liberale.
Doktrinen qe keta popuj kane njdekur, e kane marre nga cdo pjese e perditshme e jetes si: Ligji, Kushtetuta, Kulturat, Shkenca, Mediat, dhe kane evuluar ne barazi me mentalitetin europian.
Kurse ne Shqiperi ka nje mentalitet "BRUTO", aspak i lakueshem apo per ta deshiruar. Duke filluar nga ekzistenca jone si popull (sepse mesa duket nuk jemi te afte per te menduar si individe), sociale, shkencore dhe metaliteti i pergjithshem eshte me anomali.
Si eshte e mundur qe ne spo mundemi te shkepusim keto "RRENJE", e te "MBJELLIM" dicka te re, te pershtatshme me boten qe jetojme??????
Edhe pse gjoja kemi 20 vjet qe po jetojme ne nje "Bote" te re, ne nuk duket se i jemi pershtatur, dhe aq me keq hapat tone per evulim jane kaq mikroskopik dhe me teper pre e kesaj ekzistence.
Besoj se faktori kryesor i ketij deshtimi eshte DEMBELIZMI (me kuptimin e plote te fjales).
Ekzistenca jone si shqipetare me duket MBIJETESE. Dembelizmi eshte furtur thelle neper vena, dhe po behet pjese e ADN, gje qe eshte me te vertete e frikshme.
Mentaliteti yne mbeshtetet ne keqardhje per veten tone (nga Historia dhe gjendja sociale-psiqike), dhe ne nje injorace te pergjithshme se gjoja kemi integruar si rrac e.
Ne, edhe pse mes shume shembujsh qe kemi perreth, nuk po ndryshojme si duhet. Perpara se te vraposh duhet te mesosh te ecesh, kurse ne po bejme sprint duke mols patur asnje qellim, apo objektiv. Po shkojme kuturu!
Kemi ngelur brenda nje flluske, e po lundrojme ne ajer pa drejtim!
Duke mos e zgjatur me teper, kjo lloj mentaliteti eshte shume i rrezikshem per ekzistencen tone si individe (dhe rrace). Po te shohesh se cdo ndodh dita-dites ne jeten tone, emigrimi, ulja e popullsise, gjendja ekonimike-sociale jane shenjat e para te SHUARJES sone!
Por e gjithe kjo eshte bere e mundur gradualisht dhe me hapa te vegjel, por te sakte.
Ajo qe me duket shqetesuese eshte se, ne Shqiperi mentaliteti yne eshte nje paradoks dhe shume kntradiktues.
Mesa kuptoj une, ne mentalitetin tone kemi nje boshllek masiv, pasi ne jemi varur mes dy boteve mendore, ajo e brezave te vjeter (para 1990) dhe kjo e brezave te rinj (mbas 1990) ku njeri sjeton pa tjetrin. Dhe midis tyre : ASGJE! (pra ska nje mentalitet te mesem, apo te perbere nga te dy, qofte dhe te evuloje)
PSH: Ne nuk jemi i vetmi vend qe ka vuajtur historikisht ne europe nga Komunizmi.
Marr komunizmin si periudha e civilizuar e shqiperise.
Por po te shikosh, shume vende Ish-Komuniste te Europes, kane dale mes shume perpjekjeve nga mentaliteti "BLLOKUES" komunist. Kane perparuar, dhe jetojne pothuajse ne te njejten harmoni metalitetesh ne Europen liberale.
Doktrinen qe keta popuj kane njdekur, e kane marre nga cdo pjese e perditshme e jetes si: Ligji, Kushtetuta, Kulturat, Shkenca, Mediat, dhe kane evuluar ne barazi me mentalitetin europian.
Kurse ne Shqiperi ka nje mentalitet "BRUTO", aspak i lakueshem apo per ta deshiruar. Duke filluar nga ekzistenca jone si popull (sepse mesa duket nuk jemi te afte per te menduar si individe), sociale, shkencore dhe metaliteti i pergjithshem eshte me anomali.
Si eshte e mundur qe ne spo mundemi te shkepusim keto "RRENJE", e te "MBJELLIM" dicka te re, te pershtatshme me boten qe jetojme??????
Edhe pse gjoja kemi 20 vjet qe po jetojme ne nje "Bote" te re, ne nuk duket se i jemi pershtatur, dhe aq me keq hapat tone per evulim jane kaq mikroskopik dhe me teper pre e kesaj ekzistence.
Besoj se faktori kryesor i ketij deshtimi eshte DEMBELIZMI (me kuptimin e plote te fjales).
Ekzistenca jone si shqipetare me duket MBIJETESE. Dembelizmi eshte furtur thelle neper vena, dhe po behet pjese e ADN, gje qe eshte me te vertete e frikshme.
Mentaliteti yne mbeshtetet ne keqardhje per veten tone (nga Historia dhe gjendja sociale-psiqike), dhe ne nje injorace te pergjithshme se gjoja kemi integruar si rrac e.
Ne, edhe pse mes shume shembujsh qe kemi perreth, nuk po ndryshojme si duhet. Perpara se te vraposh duhet te mesosh te ecesh, kurse ne po bejme sprint duke mols patur asnje qellim, apo objektiv. Po shkojme kuturu!
Kemi ngelur brenda nje flluske, e po lundrojme ne ajer pa drejtim!
Duke mos e zgjatur me teper, kjo lloj mentaliteti eshte shume i rrezikshem per ekzistencen tone si individe (dhe rrace). Po te shohesh se cdo ndodh dita-dites ne jeten tone, emigrimi, ulja e popullsise, gjendja ekonimike-sociale jane shenjat e para te SHUARJES sone!